- niyâbet
- (A.)[ ﺖﺑﺎﻴﻥ ]naiplik, vekillik.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
niyabet — niyâbet : vekillik … Hukuk Sözlüğü
niyabet — is., esk., Ar. niyābet Naiplik … Çağatay Osmanlı Sözlük
niyabet — (Bakı) ah, zar. – Sənün niyabetün öz təpəvə degsün … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
NİYABET — Nâiblik, vekillik. Kadı vekilliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İSTİNABE — Niyabet istemek. * Huk: Başka bir tarafta görülen bir muhakeme için, şahid veya maznunun yazılı ifadesinin alınması. Muhakemenin icab ettirdiği muameleleri yapması için bir mahkeme tarafından başka bir mahkemeye veya kendi âzâsından birisine… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
naiplik — is., ği Naip olma durumu, niyabet … Çağatay Osmanlı Sözlük